Rzeczy

Krytyk jako pisarz. Pisarz jako krytyk (cz.9)
??Jest tylko literackość, i właśnie jej nie ma? ? tak by można, parafrazując Jana Lechonia, ująć wnioski wynikając z tego oryginalnego toku myśli? ? opisywał perypetie z gatunkowymi rozróżnieniami Edward Balcerzan, któremu bliskie zawsze było pojęcie pograniczności przeniesionej w obręb literackiego świata[1]. Nie unikniemy przy tej okazji

Barbara Klicka: Za morze pójście
Za morze pójście

Barbara Klicka: Żegnaj?
Żegnaj… Masz dziś dużo wspólnego ze śniegiem, dziewczynko. Jest luty i do pierwszego kwiatka jest dalej niż do domu, chociaż nie masz domu ani nikogo, do kogo mogłabyś się zwracać per ?panie?. Niech więc będzie opowieść na ukołysanie: w barze przy Sześćdziesiątej Dziewiątej, chociaż wszyscy wiedzą, że

Krzysztof Śliwka: Wiersze
Cionn an Toir (Torr Head)

Maciej Gierszewski: Bonowicz, poeta
Czy poeta ma jakieś obowiązki? Obowiązki wobec kogoś? Kogo? Czy poeta coś musi? Co musi, jeśli musi? Czy fakt bycia poetą, do czegoś go zobowiązuje? Do czego? Ktoś nałożył na niego jakieś zobowiązania? Kto nałożył na niego jakieś zobowiązania? Sam podpisał na siebie wyrok? Podpisał lojalkę? To

Roman Kaźmierski: Rodzaj pory roku; Rodzaj archeologii
Rodzaj pory roku

Cezary Domarus: Wielka pardubicka
Wielka pardubicka (Buntowniki)

Hopper!
wszystkie stacje maluje hopper. w taką noc tylko hopper maluje je wszystkie („Bez konserwantów: noc benzynowa”)

Cezary Domarus: Poezja opuszcza
Poezja opuszcza