Artur Rimbaud
![](/timthumb.php?src=http%3A%2F%2Fwww.corbisimages.com%2Fimages%2F67%2FA7AEDA7D-ACB1-45DA-B62E-2FFEEF77D22B%2FAABT002782.jpg&w=200)
A więc wojna
Gdy byłem dzieckiem, pewne nieba wyostrzyły moje widzenie: wszystkie charaktery cieniowały wyraz mojej twarzy Zjawiska wprawione zostały w ruch. – Wieczna odmiana chwil i nieskończoność matematyki gnają mnie teraz po tym świecie, gdzie odnoszę wszelkie społeczne sukcesy, obdarzony względami osobliwej dziatwy i najgłębszymi afektami. – Myślę o