Cycaty

Co pan robi, kiedy się pan leni? Rysuje pan, czyta i pisze, tylko nie to, co trzeba? Kiedy się lenię, idę do Biedronki i kupuję sobie coś do jedzenia. Na przykład jakiś rok temu pojawiły się pierogi na tackach o smakach – ruskie, z mięsem, z kapustą

Stanisław Bereś: Pokazywałeś mi kiedyś skrawek dziecięcego kaftanika twojej córki Julii, na którym pozostało kilka kropel krwi Rafała po jego samookaleczeniu w twojej łazience. Czy uświadamiasz sobie, że możliwe będzie sklonowanie z niej Wojaczka? Chciałbyś tego? Bogusław Kierc: Nie. Ani sobie tego nie uświadomiłem, ani bym tego nie

Szarpnięto moją głowę do góry za włosy. – Słyszysz? Módl sie do Boga Ojca. Oni ucichli. Czekali. – Ojcze – szepnąłem. – Głośniej – ktoś uderzył mnie kolanem w piersi. – Ojcze – rzekłem posłusznie. Nie słyszałem już huku rzeki. Glowę moją wypełniało dzwonienie stłumione i łagodne.

  Bluzę należało nosić z przodu porządnie wygładzoną, ściśniętą szerokim rzemieniem. Niektórzy mieli wspaniałe, z podwójnymi klamrami i licznymi szufkami; zdobyłem też taki, miał nawet podszewkę z cieniutkiego filcu i zaczepy mosiężne na skośny przez pierś pasek oficerski, do którego rzecz jasna nie miałem prawa. Cóż, kiedy

Ani ojca, ani matki, tylko bratowa Olga, ich dziecko, Nastia, stara ciotka Weronika, podkradająca jajka i wynosząca je turystom na drogę, po złotówce za jedno, a za uzbierane złotówki kupująca sobie cichcem wódki na ból zębów, których starej ciotce zostało jeszcze dwa wyraźne i cztery pieńki, jak

Tak czy owak, splądrowanie Rzymu się przecenia. Nie było to tak katastrofalne, jak się je przedstawia. Czy ktoś wie, kiedy starożytny Rzym zniszczono naprawdę? W czasie dzikiego boomu budowlanego w renesansie.