http://suicidewatch.tumblr.com/
Na parkingu oddałem mu towar i katalogi. Podpisaliśmy papiery na masce samochodu i dał mi kopię ostatnich prowizji. Jutro zrobią ci przelew, powiedział, nie patrząc mi w oczy.
Nie miałem siły wracać do domu, co powiem Sylvii, jak zapłacimy za wszystko. Wszedłem do lokalu, zamówiłem kieliszek, potem drugi. Wtedy Yugo wcisnął mi żeton, proszę na górę, nie ma się co zastanawiać, my stawiamy. Przerażona dziewczyna, zakładniczka ćpuna z twarzą anioła. I ja, przerażony jeszcze bardziej.
[w:] Pablo García Casado, Pieniądze, przeł. Marcin Kurek, słowo/obraz terytoria, Gdańsk 2011.
