Niektóre nagrobki zawierają dedykacje i odezwy, czasami pisane wierszem, często kierowane wprost do żegnanego ulubieńca:
- „Giza 2000-2006″ – Chcemy Ci podziękować za wspólne lata spędzone razem, za tą inność, którą wniosłaś do naszego życia… za wszystko Ci dziękujemy. I pamiętaj, że takiego psa jak ty to już nie będzie i Cię nie zapomnimy… Ty nasz wierny przyjacielu. Leszek, Edyta, Agnieszka”;
- „Fant 1991-2004. Śpij nasz piesku / Śpij kochany / Przyjacielu uwielbiany / Byłeś zawsze wierny nam / Zostawiłeś w sercach żal”;
- „Kiedy spokój i mrok / uśpił Twoje ciało / a serce umilkło na wieki / To zawsze będzie bolało / gdy w duszy zawołam Cię, Dżeki – Marek”;
- „Lucky. 19.09.1999-17.12.2005. Ulubieńcy Bogów umierają młodo, lecz później żyją wiecznie w ich towarzystwie – Fryderyk Nitzsche” [pisownia oryginalna}
[w:] Pies też człowiek?, red. Michał P. Pręgowski, Justyna Włodarczyk, Katedra, Gdańsk 2014.