Zmieniłeś imię. Ochrzciłeś się. Nauczyłeś się języka: rzadkich słów i najczęstszych wyrażeń. Słów – żeby oczarować słuchaczy, wyrażeń – żeby pokazać, że nie jesteś inny. A jednak czujesz się obcy, bardzo obcy, przesadnie obcy, zwykły intruz…
Najgorzej jest wieczorem. Pierwsza wiadomość w telewizji: „Albańczycy zgwałcili i zabili siedemdziesięcioletnią kobietę”. Druga wiadomość: „Ohydna zbrodnia na przedmieściach. Według policji sprawcami są prawdopodobnie Albańczycy. Po niej następuje oświadczenie oficera policji” Szukanie albańskich przestępców przypomina igły w stogu siana”. Trzecia wiadomość: „Zamaskowani osobnicy, prawdopodobnie Albańczycy, wdarli się do mieszkania w Peristeri. Sterroryzowali siekierami i nożami starsze małżeństwo, po czym okradli ich dom”. Myślisz sobie: „Jak to możliwe, że ich rozpoznano, skoro byli zamaskowani?”. Ale jakie to ma znaczenie…
Gazmend Kapllani, Krótki podręcznik przekraczania granic, przeł. Ewa T. Szyler, Wydawnictwo Czarne Wołowiec 2009.
