Spotkanie autorskie z Klarą Nowakowską, Karolem Maliszewskim i Jackiem Bierutem w Księgarni Tajne Komplety (Wrocław, Przejście Garncarskie 2)

Promocja nowości wydawniczych Fundacji Na Rzecz Kultury i Edukacji im. Tymoteusza Karpowicza. Podczas spotkania z autorami zaprezentowane były trzy książki oraz najnowsze numery Magazynu Materiałów Literackich Cegła. Spotkanie poprowadził Staszek Abramik.


„Niska rozdzielczość” (Klara Nowakowska) składa się z premierowych tekstów pisanych w latach 2002-2012. Czy to wciąż poezja uliczna? Jeśli faktycznie nowa książka Nowakowskiej nie jest już w tej mierze, co poprzedni tytuł, zdeterminowana przez konkretny wycinek realnie istniejącej przestrzeni, nie oznacza to rezygnacji z operowania konkretem w charakterze dominującego poetyckiego narzędzia. Wręcz przeciwnie.
Wrocławska poetka wciąż z dużą werwą kondensuje, ścieśnia, zagęszcza. Jej żywiołem są wiersze spakowane do formatu nie większego niż SMS, ale dzieje się w nich więcej niż w niejednym poemacie. Lapidarne teksty Nowakowskiej mają w sobie rzadką właściwość namacalności. Pojęcia egzystują z anegdotami, niewinne obrazy okazują się zwodnicze, a zwykłe scenki z życia błyskawicznie potrafią wystrzelić na poziom meta bez używania krzykliwych, efekciarskich ? no właśnie ? metafor. Niska rozdzielczość robi to inaczej. Po cichu. Na naszych oczach. W biały dzień.
Klara Nowakowska (1978) ? opublikowała zbiory wierszy „Zrosty” (1999), „Wodne wiersze” (2002), „Składnia” (2004) i „Ulica Słowiańska” (2012). Laureatka głównej nagrody w konkursie im. Jacka Bierezina (1998) i nagrody ?Gazety Wyborczej? WARTO (2013). Mieszka we Wrocławiu przy ulicy Słowiańskiej.


„Przemyśl-Szczecin” (Karol Maliszewski) to nowa proza literackiego człowieka-orkiestry i zarazem pierwsza, która została zbudowana jak rasowy film drogi. Zamiast kabiny cadillaca mamy jednak wysłużone przedziały PKP, w roli przydrożnych mordowni występuje tu Wars, a w zastępstwie szeryfa napotkamy w tej książce kontrolera biletów.
Jest też cała formacja bohaterów ? z księdzem egzorcystą na czele ? ale Maliszewski wybiera się również w wycieczki osobiste, dzięki czemu wątki autobiograficzne tworzą mieszaninę z dziarskim żywiołem fikcji. Przemyśl-Szczecin to książka o wielu prędkościach, gdzie luźno fruwające cytaty z rzeczywistości przetykane są osobliwymi historiami ludzi, których można spotkać tylko w pociągu. A pociąg rządzi się zasadą karnawału i transgresji. Dzięki temu wymuszone rozmowy zamieniają się w pikantne dialogi, relacje między wyalienowanymi ludźmi zacieśniają się zbyt mocno, a niewinni pasażerowie wcielają się w role nieledwie degeneratów.

Karol Maliszewski (1960) ? opublikował kilka książek krytycznoliterackich, cztery książki prozatorskie oraz dziesięć zbiorów wierszy. W 2012 ukazały się jego „Ody odbite”, wydane przez Fundację im. Tymoteusza Karpowicza. Laureat nagród im. Barbary Sadowskiej i im. Ryszarda Milczewskiego-Bruno; za tom szkiców ?Rozproszone głosy? nominowany do Nagrody Literackiej Nike (2007). Mieszka w Nowej Rudzie.


„Pornofonia” (Jacek Bierut) Tarantino i Cioran polskiej prozy nie zwalnia tempa. Jeśli czytelnik poprzednich powieści Jacka Bieruta przywykł do specyficznego języka, brawurowych sentencji, niekonwencjonalnych rozwiązań fabularnych, mylenia tropów i wystawiania odbiorcy do wiatru, to najnowsza powieść zabiera odbiorcę w podróż z zupełnie innej beczki.
Pornofonię można nazwać antyutopią, która dzieje się w Polsce w nieokreślonym czasie przyszłym. Wykreowana w tej książce ? na pierwszy rzut oka zseksualizowana do granic ? rzeczywistość jest tyle rozrachunkiem ze spuścizną Michela Houellebecqa, co historią o poszukiwaniu czystości. Bierut odświeża przy tym zapomnianą tradycję polskiej prozy, a skomplikowana fabuła zaskakuje i nie pozwala na łatwe uogólnienia czy pospieszne wnioski.
Wybuchające wulkany, wściekłe szczury, aktorzy w poszukiwaniu zagubionych protez szczękowych? Nie takiej Polski spodziewa się czytelnik. Katastrofizm Bieruta podszyty jest groteską, a cielesność pełni w tej powieści funkcję sakralną. Jak w poprzednich powieściach, tak i tutaj zwraca uwagę precyzyjna architektura narracji, w toku której odnajdziemy intrygujące odniesienia do znanych tekstów literackich. Pornofonia to również przewrotna historia o pewnej miłości. Przewrotnej, skoro ?Miłość za pieniądze to nie miłość. Pieniądze za miłość to pieniądze?.

Jacek Bierut ? ur. 1964. Prozaik, poeta. Wydał trzy tomy wierszy, ?Igła? (2002, nagrody im. Kazimiery Iłłakowiczówny i wrocławskiego oddziału SPP), ?Fizyka?, (2008) i ?Frak człowieka? (2011, nominacja do Silesiusa), oraz powieści ?PiT? (2007, nagroda Fundacji Kultury, nominacja do nagrody Cogito) i ?Spojenia (2009, nominacja do Nagrody Księgarzy ?Witryna?). Współredaktor antologii ?Rozkład jazdy, 20 lat literatury Dolnego Śląska po 1989 roku?. Publikował w ?Twórczości?, ?Odrze?, ?Czasie Kultury? i wielu innych pismach. Mieszka we Wrocławiu.