Późna letnia pogoda
On ma na głowie
stary jasnoszary kapelusz filcowy
ona czarny beretOn nosi brudny sweter
Ona niebieski płaszcz
opięty na cieleSzare szerokie spodnie
Czerwoną bluzkę i
przydeptane czarne pantofleOtyli Zagubieni Wloką się
donikąd przez
górne miasto przekopującsobie drogę przez
sterty
opadłych liści klonuzielonych jeszcze ? i
szeleszczących jak dolarowe banknoty
Żadnych obowiązków! Hej ho!
[w:] William Carlos Williams, Spóżniony śpiewak, przeł. Julia Hartwig, Biuro Literackie, Wrocław 2008.
bardzo budujące. podoba się