Agnieszka Mirahina
Tostojewszczyzna
Tostojewszczyzna. Z Agnieszką Mirahiną rozmawia Magda Szpecht
Agnieszka Mirahina: Cicha woda…
Cicha woda: miasto niszczące i niszczejące Śmierć w Wenecji to niezwykła opowieść o przemijaniu. Przedstawia historię starzejącego się artysty Aschenbacha, który odwiedza Wenecję i na hotelowej wyspie Lido zakochuje się w młodym chłopcu, Polaku o imieniu Tadzio. Aschenbach popada w coraz większy obłęd i z dnia na
Agnieszka Mirahina: Chimery kobiet u Bergmana
Postaciami, które w twórczości Bergmana podejmują najbardziej owocny dialog, są kobiety – w ?Sonacie Jesiennej? reżyser nawet sugeruje, że pępowina między matką a córką nigdy nie została przecięta. Kwestia nie dotyczy tylko relacji matki z córką, wszak w ?Personie? taki dialog ? pomiędzy dwiema pozornie tylko obcymi
Agnieszka Mirahina: Oścież; Flagowanie
Oścież wleczona po kraju na wylot kraju na wylot i oścież nienawiść. niesiona w pysku dla młodych. to pora karmienia w bramach pora od ziarna i plew
Agnieszka Mirahina: Breslau
Breslau
Agnieszka Mirahina – Bez konserwantów: noc benzynowa
Bez konserwantów: noc benzynowa wszystkie połączenia są nerwowe pięści gołe ciało dostaniesz w brezencie delikatne jak pastel słuchaj ostatnia stacja jest benzynowa dzień tu przyjdzie od złodziei ta psia wachta czarna noc zduszona sina czy trzęsiesz się wciąż tobołku? swoim drobnym ciałem, swoją częścią miasta? słuchaj ciało