Andrzej Sosnowski
poems (1)
obiecałem ci wiersze i co z tego wyszło
co było nam pisane monotonna muzo
pani chce robić biopsję ?mego? głosu
pani ma hipernowoczesny sprzęt
a ja mam ciemny nieżyt krtani johasiu
wymawiam głoski jak obrzękłe nuty
wyciągam wiersze jak żelazne druty
wszystkie przyrządy mówią swoim głosem
laryngograf spektrograf stroboskop spektrofon
że w inwersji w raku sekundy pójdą na wspak
o wszystkie instrumenty mówią jednym głosem
że dzień nie będzie ciemny nudny zimny żaden
noc z czasem bezsenna biała i bez tchu
aserejé ja de jé de jebe tu de jebere
sebiunouva majabi an de bugui an
Andrzej Sosnowski – Urodził się w 1959 w Warszawie, z wykształcenia anglista, wykładowca literatury amerykańskiej na Uniwersytecie Warszawskim, tłumacz.
Wyróżniony między innymi nagrodą Fundacji im. Kościelskich (1997) oraz nagrodą miesięcznika „Odra” (1997). Redaktor „Literatury na Świecie”.
