Warzywo


Mózg, ten pali się najzabawniej,
Raz jako pusty teatr nocą albo cyrk,
Raz jak kościelna dekoracja, czasem jednak
Płonie jak bohater na stadionie, sam się podpala,
W proteście przeciw czemuś, co go przerasta.
Zaprzyjaźnić się z nim nie jest łatwo.
Zna ciebie i twoje sztuczki lepiej niż ty sam.
To on kocha i nienawidzi, lubi
I śmieje się przez sen. Jest tym co jesz i pijesz,
czymś więcej i czymś mniej.
Nie jesteś pewien, czy poda ci rękę
Kiedy we śnie spadasz z dachu,
Czy zostawi cię tam, po drugiej stronie,
Samego, żebyś wreszcie poznał
Czym jest czerń śniegu i fale czerwieni.


Mediolan 319

Jacek Napiórkowski (ur. 1966 w Rzeszowie) – polski poeta, prozaik i tłumacz. Redaktor Naczelny kwartalnika literackiego „Nowa Okolica Poetów”. Absolwent The City University of New York (USA) i University of Hull (Anglia). O Członek warszawskiego oddziału Stowarzyszenia Pisarzy Polskich. Ostatni zbiór wierszy – „Aniele nie upadaj”, tom poezji (2008), wersja polsko-włoska, tłum. Francesco Groggia.