behance.vo.llnwd.net
Silverg?rden
I tylko wtedy, gdy ostatni plac
Pokryją stragany uwiędłej zieleni,
Anteny satelitarne jak grzyby
Oszpecą szaro-białe tarasy,
Wejdziesz do getta, którego murów
strzeże posępne skrzeczenie kawek
I dziecięcy rysunek rozpromienionego słońca
Zamiast kłódki wisi na furtce?
Nagie lata II
… I tak, Henesie, jest niedziela,
I jakaś pora, owszem, obca.
Cierpi ulewa, nie przestaje
Skrywać półsen w Fontanie.
Bądź to skończyć bądź wzniecić,
Nudności, szerokiej sławy:
– ?Ze świecą poetów by szukać
Jednak poetów nie będzie!?
Ciężko jest w stadzie, ptakiem być,
Pośród szarych, pstrokatym,
I los swój znosić
Nie z lamentem, lecz z żarem.
przełożyła: Agnieszka Żuchowska-Arent
Refik Ličina ur. 1956 r. w Radmanovci (obecna Czarnogóra), od 1992 r. mieszka i tworzy w Lund (Szwecja), poeta, prozaik, krytyk literacki, tłumacz najwybitniejszych szwedzkich poetów na język serbski, opublikował tomiki wierszy: Poznavanje prirode (1982), Pčele (1987), Posmrtne počasti (1999), EX SOLIO (2001), April je mjesec mrtvih (2003), Prigodne prisile (2009) i Predikan för Eurydike (po szwedzku, 2009), oraz zbiory opowiadań: Skonski epigrami (1998), Staklenici (2004), Priče iz daljine (dla dzieci, 2004) i Dani u Valhali (2008). Jest członkiem szwedzkiego Pen Clubu.
