ffffound.com
Żegnaj…
Masz dziś dużo wspólnego ze śniegiem, dziewczynko. Jest luty i do pierwszego kwiatka jest dalej niż do domu, chociaż nie masz domu ani nikogo, do kogo mogłabyś się zwracać per ?panie?. Niech więc będzie opowieść na ukołysanie: w barze przy Sześćdziesiątej Dziewiątej, chociaż wszyscy wiedzą, że w tym mieście nie numeruje się ulic, piłaś whisky z chandlerowskim typem.
On płakał, ty go trącałaś kolankiem. Z czarną konsekwencją masz myśleć o prawie własności, o koronkowym glejcie, który podpisałaś. Cóż więc po kolanku, kiedy las spalony. Za oddziałem banku, w którym chciałaś ciułać, skręciłaś w drugą stronę jak w upojne krzaki. Źle ci przebywać w chłodnych opowieściach na zatartym brzegu, źle ci tam dziewczynko, wolisz się fingować.
Szliście aż do miejsca, w którym się otwiera coś jakby żyły czymś co najmniej ostrym. Patrzyły na was wieżowce, tramwaje, bruneci i blondynki wieczorową porą. Niech cię nie łapią za gardło wyznania przed nocnym.
Czy chłopcy się boją? Niech będzie, że chłopcy.
Basia Klicka – wydała jedną książkę z wierszami. Czasem pisuje prozę, rzadziej recenzje. Urodzona w 81, mieszka w Warszawie.
