Ci, co raz wrócili? Nie będzie ich potem.
Podobno wtedy połamali nogi, teraz muszą szukać
własnych pośród cudzych bioder.
Ale wiatr im przypisze inne okolice,
znowu porozdziera drogę, by weszli do środka,
wyprowadzić swoich.
Julia Szychowiak, ur. 1986. Laureatka projektu „Bursztynowe Pióro / Połów 2007”. Otrzymała główną Wrocławską Nagrodę Poetycką Silesius 2008 w kategorii debiut, Nagrodę Specjalną Prezydenta Miasta Poznania za debiut w IX Konkursie Literackim Polskiego Towarzystwa Wydawców Książek oraz Nagrodę Gazety Wyborczej wARTo. Opublikowała dwa tomy poetyckie: Po sobie (2007), Wspólny język (2009). Mieszka w Księżycach.
Materiał wideo: Julia Szychowiak na Podwodnym Wrocławiu (akompaniament Piotr Rachoń) od 5:50 minuty filmu
no, Julka potrafi ładnie celować z dystansu, nie narusza paluchem bezpośrenio ezoteryki, tylko przeszywa igiełką balonik, że powietrze się nie orientuje.
Ładny wiersz o powrotach i wyzwoleniach – gdzieś w tych płaszczyznach wiersz mi się układa w głowie. Najbardziej u Julki cenię sobie hmmm, taką poetycko-językową intuicję. O! to bylem ja
No, niektórzy na takich powrotach zjedli zęby, tu łamią kończyny, ale Julia trzyma się na równych nogach.