Sporysz
Podałem swoim braciom i siostrom mówiąc,
hucząca zajebistość twoja. Wieczne obcowanie racz nam dać, panie.
W sobie, po sobie, i po tylko sobie znanych trackach
wierszami pozarażasz potop, łan i czas.
A byłoby to jak chleb życia popity kielichem zbawienia, ziom.
Kuba Niklasiński