Rzeczy

Paweł Priażko: Tęcza w moim domu (cz. 3)

(Czas teraźniejszy. Wykładowca stoi w audytorium koło okna. Patrzy na zegarek. Ktoś stuka do drzwi). WYKŁADOWCA: Wejść!… O, a kto cię tak?… WŁADYSŁAW: (wchodzi z bukietem kwiatów) A tak, upadłem… WYKŁADOWCA: A gdzie drugi bohater? WŁADYSŁAW: A co, nie przyszedł? WYKŁADOWCA: Jak widzisz. WŁADYSŁAW: Dziwne. Umawialiśmy się.

Jacek Gutorow: Wiersze

Na przykład W tym, co mówisz, jest wiele prawdy: na chwilę przed zmierzchem niektóre drzewa cichną i oddają cienie bardziej przebojowym sąsiadom, którzy potrafią się znaleźć w każdym zakątku sadu. Na przykład tamta jabłoń. Wiesz, ile dni przesiedziałem pod nią niezauważony? Chodziło się tędy i owędy, mrucząc

Przebieżka: Bierut po Bartisie

Nowa inicjatywa – dział szybkich przebieżek pod wąs mniej lub bardziej współczesnej literatury, o której mówi się, albo się powiedziało za mało. W pierwszym mityngu: Jacek Bierut spotyka Atilę Bartisa.

Wioletta Grzegorzewska: Wiersze

Róż w szarym Widok zamrożonych pstrągów w kuchni przenosi mnie tam, gdzie po zimie tysiąclecia gwałtowny marzec łączył strumienie w kręgi, niszczył oziminy i groble, wypluwając ryby, które teraz topnieją w sztucznym świetle. Na szarych łuskach widoki nabierają barw: oka studni, w nich niebo pozbywa się różu;

Podsumowanie ankiety: Najlepiej czytający (na żywo) polski poeta

Wyniki ankiety internautów są następujące: Andrzej Sosnowski (23%, 11 Votes) Piotr Sommer (15%, 7 Votes) Bohdan Zadura (15%, 7 Votes) Eugeniusz Tkaczyszyn-Dycki (13%, 6 Votes) Julia Szychowiak (11%, 5 Votes) Marta Podgórnik (9%, 4 Votes) Krzysztof Jaworski (6%, 3 Votes) Adam Kaczanowski (4%, 2 Votes) Edward Pasewicz

Paweł Priażko: Tęcza w moim domu (cz.2)

(Mieszkanie wynajmowane przez Wadima, Julię i Pawła. Julia umalowana i ubrana, układa włosy suszarką. Wadim, w samych majtkach, całuje Julię w ramię. Julia delikatnie się odsuwa. Wadim obejmuje ją). JULIA: Umm… (uwalnia się z objęć) Jesteś taki nienasycony, Wadim. WADIM: To źle? JULIA: Czasem… Nie gniewaj się.

Krytyk jako pisarz. Pisarz jako krytyk (cz.2)

I znów trochę krytycznie. Druga część nowego, czyli jeszcze świeżego cyklu o już nie tak do końca świeżych rzeczach. Krytyk jako pisarz. Pisarz jako krytyk. Jako brzuchomówca. Krytyk jako truposz. Jak coś, pierwszą część znajdziecie tutaj.

Paweł Priażko: Tęcza w moim domu (cz.1)

Z kraju kwitnącego Łukaszenki  przywieźliśmy ichniejszy dramat młodego, jak się zdaje, brutalisty, co to nie szczędzi białoruskiej łaciny. Bynajmniej. Tym samym pierwszą częścią Tęczy w moim domu Pawła Priażki w tłumaczeniu Katarzyny Kmiecińskiej otwieramy dział dramatyczny u Karpowicza. Czyli, w tłumaczeniu na język dramatu: (Scena wodowania. Rozwalamy

Aleksander Wenglasz: Ceaucescu, Ceaucescu

Strzelając do Ceaucescu jeden z nas ma w lufie ślepą kulę. I jest jak u Goyi: wybałuszone spojrzenia, wezbrana skóra pod paznokciami. Kątem oka widzimy śmierć, która przestępuje z nogi na nogę, zupełnie tak jakby chciało jej się siku. Na opuszkach palców kręcą krople potu. Natalia ciągnie

paweł f. majka: wiersze

paciorki wieczorami babcia mówiła: spuśćcie psy. ocierały się o noc i wracały czarne, przynosząc w sierści ochłapy języków i wiatr. wszystko rozlatywało się w sieni.