Cycaty

fot. Jacek Lagowski / Forum To jedyna postać spośród całej szóstki sylwetek przedstawionych w niniejszym projekcie, która nigdy nie wydała tomu poezji. Wojciech Bąkowski (ur. w 1979 r. w Poznaniu) swoją działalność literacką sytuuje raczej jako składową szerszego, interdyscyplinarnego projektu twórczego, jaki samodzielnie realizuje. W jego pracy

fot. Karol Pęcherz Szczepan Kopyt Muzyczna działalność poety i aktywisty Szczepana Kopyta (ur. w 1983 r. we Wrocławiu, od 2003 związany z Poznaniem) nie była z początku związana z jego działalnością poetycką. Przez kilka lat funkcjonowała raczej zupełnie autonomicznie. Kopyt zadebiutował w 2005 roku tomem [Yass], którego

Wszystkie niebiosa, wszystkie wyższe światy, wszystkie sfery, wszystkie anioły i dusze miały tylko jedną troskę – poznawać sekrety Tory, gdyż Bóg, Tora oraz ci, którzy wierzyli w Torę, Żydzi, byli jednym i tym samym… Każde słowo, każda litera, każdy zawijas zawierał przeczucia mądrości Bożej, której – choćby

Słońce grzało. Sołtys pocił się obficie, rustykalnie, ja bardziej powściągliwie, miejsko. Szliśmy skrajem drogi.

Ja, Josephine Linc. Steelson, czarnucha od prawie stu lat, otworzyłam dziś rano okno w porze, kiedy inni jeszcze śpią, wciągnęłam powietrze i powiedziałam: Czuć suką. Bój jeden wie, że widziałam już niejedną, małą i parszywą, ale takiej, powiedziałam, jeszcze nie, teraz nadchodzi wyjątkowo wredna dziwka i bagna

Hiszpania – ale już przecież „czuć Afrykę”. Ceuta – ale już „jak w Maroku”. Tłum na granicy – „stratują’. Maroko – „jądro ciemności’. Dwadzieścia taksówek – „dwieście taksówek”. Kierowca bez zęba – „kierowca bezzębny”. Głośne radio – „ogłuchliśmy”. Miasto białe – „śnieżnobiałe”. Ciasnota – „nie przebrniesz”. Pusta

W mojej pracowni wisi maska pośmiertna Josefa Kainza, sporządzona przez jego kolegę, Otto Tresslera. Umieszczona jest w takim punkcie, że mój wzrok pada na nią nieomal za każdym razem, gdy wstaję. Widzę ją setki razy dziennie, a jednak za każdym razem wygląda inaczej! Jak morze rozstępujące się